Rozdzial 6

Justin stał oparty o blat kuchenny a ja szukałam nerwowo wody utlenionej i opatrunków w domowej apteczce. Justin miał nieźle rozwaloną brew, a i tak wyglądał o niebo lepiej od Luka. Tamten miał nie dość, że rozwaloną twarz to i chyba coś z żebrami. Justin potrafił się naprawdę dobrze bić. Trochę mnie to przerażało i zastanawiałam się co wydarzyło się z jego życiu. Ale widząc tą bójkę wiedziałam, że jeśli ktoś porządnie zalezie mu za skórę, może nie wyjść z tego cało. Zrobiło mi się trochę słabo, gdy patrzałam na rozmazaną krew, lewe oko miał już mocno opuchnięte. Wyglądał jak sto nieszczęść. Ścisnęło mnie w środku. Przyłożyłam Justinowi wacik do brwi a on wciągnął głośno powietrze przez zaciśnięte zęby. Zapewne mocno go piekło, ale nie miałam zamiaru mu współczuć. Zasłużył na to. Łatwo go sprowokować, a wtedy nie ma taryfy ulgowej. To mnie przerażało.

-Mi przeszło, to teraz Ty będziesz pakował się w kłopoty?

-Ja całe życie się w nie pakuje. To chyba stało się moim hobby. – uśmiechnął się z bólem na twarzy, a ja odeszłam, by wyrzucić waciki do kosza.

-Au..

-Nie dotykaj. - Odcięłam nożyczkami dość szeroki pasek plastra i znowu stanęłam przed Justinem. Musiałam wysoko podnosić ręce. Skupiłam się, żeby oderwać klejące się kawałeczki a Justin złapał mnie w pasie i przysunął mnie do siebie jeszcze bliżej, chociaż stałam już wystarczająco blisko. Oderwałam się od odklejania i spojrzałam na Justina.

-Ale z tego co wiem ty tez lubisz kłopoty. Nie potrafisz się ode mnie oderwać.

-Słucham?- Zmarszczyłam brwi. Dziwnie się poczułam i złapałam się za jego ramiona, próbując się od niego odsunąć, ale Justin nie chciał poluźnić uścisku.

-Nie uciekaj przed tym co nieuniknione. – patrzyłam na niego pytającym spojrzeniem. Przez moje ciało przeszedł malutki dreszczyk, a ja chyba zaczęłam się odrobinkę bać.  – Widzę to, i ty to wiesz. Przecież dałaś mi się pocałować. Wiem, że coś do mnie czujesz, Chloe. – Nie sądziłam, że będziemy teraz o tym rozmawiać. Ale zaczęłam się zastanawiać nad jego słowami, czy rzeczywiście tak było? Chyba tak. Miałam już dość uciekania od tego przed samą sobą. Oby dwoje wiedzieliśmy co siedzi mi w głowie. Chciałam, żeby w końcu było dobrze. Spojrzałam na niego, a on znowu objął moje policzki. Lubiłam gdy to robił, zawsze był taki ciepły. Delikatnie przecierał kciukami po mojej skórze. Gdy tak robił nie potrafiłam się mu oprzeć. Tym razem wiedziałam, że chcę go pocałować. Stanęłam na palcach i usłyszałam nagle trzaśniecie drzwiami.

-Chloe, jes..- Sam wszedł do kuchni, a ja szybko odsunęłam się od Justina. Spojrzał na nas lekko przymrużając oczy. – Justin? Co ty tu..?

-Mały wypadek, chciałam..- przerwałam mu, pokazując plaster, który trzymałam w ręce.

-Tak, już miałem iść. – Justin przeczesał włosy dłonią i podszedł zakłopotany do Sama.

-W takim razie jeśli chcesz mogę cię podwieźć, jadę właśnie w tamtym kierunku. Zaraz przyjdę. – Powiedział dając Justinowi do zrozumienia, żeby szedł do auta.  Sam podszedł do blatu biorąc z niego swój portfel. Odezwał się, gdy zostaliśmy już sami.

-Justin? Co on tutaj robi? – spojrzałam na niego zmieszana.

-Ja nie..

-Spotykacie się? Chloe. Justin nie jest facetem dla ciebie. Jest moim dobrym kumplem, ale.. nie pozwolę, żeby cię skrzywdził. Nie chcę, żebyś się z nim spotykała.

-Słucham? Nie jesteś moim ojcem, sama zdecyduje..

-Chloe, znam go. Nie pakuj się w to.

-Co? To chyba nie jest rozmowa na miejscu.

-Chloe, posłuchaj mnie, znam go.

-A co Ty wiesz? Nie mam zamiaru o tym z tobą rozmawiać. – pokręciłam głową i odwróciłam się. Nie miałam ochoty z nim rozmawiać , na temat chłopaków, z którymi się spotykam. Był moim bratem, a nie ojcem. Złapałam torebkę z krzesła i poszłam szybkim krokiem na górę.

***

Rozczesałam włosy i rzuciłam szczotkę na łóżko. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam z niej pierwszą lepszą koszulkę do spania. Poczułam nagle zapach koszulki Justina, w której spałam u niego. Mogłabym chodzić w jego koszulkach cały czas, uwielbiałam ten zapach. Zarażał i zostawał w pamięci na długo. Zrzuciłam ręcznik na podłogę i szybko naciągnęłam na siebie milutki materiał. Zgasiłam telewizor i weszłam do łóżka. Położyłam się na bok wsadzając rękę pod poduszkę. Cały czas o nim myślałam. To dziwne uczucie myśleć ciągle o jednej osobie. Dziwne, ale dziwne w dobrym znaczeniu. Bałam się przeszłości ale wiedziałam, że to co się stało się nie zmieni. Może powinnam się otworzyć na Justina, mimo, że jest taki skomplikowany.. Sięgnęłam do szafeczki po telefon i wyszukałam jego numer w spisie kontaktów. Chciałam z nim porozmawiać, ale brakowało mi odwagi. Telefon zaczął mi wibrować, a na ekraniku wyświetlił się jego numer. Usiadłam szybko i wpatrywałam się w telefon. Byłam zaskoczona, że dzwoni. Odebrałam i powiedziałam ciche hallo.

-Obudziłem cię?

-Nie. Dopiero co się kładłam.- raczej dopiero co o Tobie myślałam.

-Dziwnie wyszło z Samem. Nawet nie zdążyłem ci powiedzieć.

-O czym?

-Nic takiego. Chciałem cię po prostu zaprosić. Jedziemy jutro pod domki, może chciałabyś jechać? W sumie nie możesz odmówić, wygrałem dla ciebie mecz- uśmiechnęłam się do siebie i z powrotem położyłam głowę na poduszkę.

-Chętnie.

-To świetnie- ucieszył się. – I przepraszam za to co dzisiaj powiedziałem, jaa…

-Nie przepraszaj. Justin.. miałeś racje. -  nic nie powiedział, słucham co powiem. – Ale ja sama nie wiem czego chce. Boje się..

-Chloe, wiem, że zasługujesz na kogoś lepszego, ale nie czuje do ciebie tego co do wszystkich dziewczyn. To jest coś innego.- na chwilę zastała cisza, ale czułam, że chce jeszcze coś powiedzieć. – Ja.. Chloe, śpij dobrze, dobranoc.

-Dobranoc. – rozłączyłam się i rzuciłam telefonem w pościel. Wpatrywałam się w sufit i zastanawiałam się, czego chcę od życia. A może to, że wszystko jest przeciw temu oznacza, że ja muszę być przeciw temu wszystkiemu. Może to jest dobry wybór. A może będę żałować, ale bardziej chyba nie zniosłabym tego, że nigdy się nie dowiem.

***

Leżałyśmy na plaży z Maggy i Mo i opalałyśmy się. Było tutaj tak cicho i spokojnie. Chłopacy rozpalali ognisko kilkanaście kroków od nas zaraz obok naszych domków. Cieszyłam się bardzo, że Mo jest z nami bo dziwnie bym się czuła ja na pięciu chłopaków. Nie liczę Dylana, który jest tu z Maggy. Samowi powiedziałam oczywiście, że czas ten spędzę z Maggy i Mo. Tylko z Maggy i Mo. Ognisko chyba się już paliło bo chłopacy wbiegli nagle do wody. Podniosłyśmy się opierając się łokciami i obserwowałyśmy jak szaleją w wodzie. Dobrze, że pogoda była tak piękna, słońce nie opuszczało nas nawet na krok. Justin z Dylanem i Carlem wybiegli z wody podbiegając do nas i chlapiąc. Dylan podszedł do Maggy i wziął ją na ręce. Biedna wyrywała się, ale było pewne, że i tak skończy w wodzie. Wstałyśmy szybko z Mo i odeszłyśmy w kierunku domków, nie miałam zamiaru skończyć tak jak Maggy. Justin jednak podbiegł do mnie i złapał mnie w pasie.

-Co powiesz na kąpiel we dwoje? – gdy tylko dotknął mnie mokrymi rękoma przeszedł przeze mnie dreszcz, woda nie była za ciepła.

-Justin, proszę cię. Woda jest zimna.- uśmiechnął się i złapał mnie za nogi. Bez problemu przerzucił mnie sobie przez ramię. Zaczęłam krzyczeć, ale i tak wiedziałam ze wyląduje z wodzie.

-Justin, nie! – wszedł na pomost a ja zdążyłam tylko zatkać nos. Woda była tak zimna, że poczułam jakbym wskoczyła w miliony drobniutkich ostrzy. Cały czas czułam na sobie dłonie Justina. Trzymałam się go kurczowo, aż nie wypłynęłam z pod wody. Zakaszlnęłam zabierając z twarzy mokre włosy. Przetarłam oczy, cały czas szybko machając nogami. Justin założył za ramiona moje włosy a ja objęłam go za szyję trzęsąc się z zimna. Zaśmiał się na mój widok.

-Woda jest lodowata! – Przytuliłam się do jego ciepłego ciała uderzając zębami o zęby.

-Cieplej?- zaśmiał się jeszcze raz gdy owinęłam się nogami  wokół jego talii. Tak było naprawdę cieplej, ale chciałam już wyjść z wody, potaknęłam machając głową. Objął mnie pasie idąc powoli w kierunku brzegu.

-Jesteś prawdziwym idiotą – zaśmiał się wychodząc ze mną z wody. Puściłam się go a Justin podniósł z ziemi ręcznik, na którym leżałam i owinął mnie nim.

-Ale i tak lecisz na tego idiotę. – uśmiechnął się a ja pokręciłam głową i poszłam w kierunku domku. Marzyłam teraz tylko o tym, żeby jak najszybciej się przebrać. Mimo, że miałam na sobie suche rzeczy, to i tak trzęsłam się z zimna. Rozczesałam włosy i wyszłam na zewnątrz podchodząc do ogniska. Stanęłam ogrzewając się płomieniami. Skóra aż mnie piekła.

-Załóż- odwróciłam się i zobaczyłam Justina trzymającego w ręku swoją bluzę. Rozłożył ją przede mną a ja chętnie wpakowałam ręce w rękawy. Była tak długa, że wyglądało jakbym nie miała na sobie dolnej garderoby. I znowu poczułam ten zapach. Zapięłam zamek pod samą szyję i wsadziłam dłonie w kieszenie.

-Justin, chodź wyniesiemy ten stół!

-Zaraz wracam- wyjaśnił, mimo, że i tak słyszałam jak Carl go woła. Maggy nigdzie nie było widać, ale Mo kroiła kiełbaski. Podeszłam do niej oferując pomoc.

-Jasne, tylko musisz iść po nóż.

-Okej- weszłam do domku i miałam już wejść do kuchni, ale zatrzymałam się. Nie chciałam podsłuchiwać, ale usłyszałam swoje imię. Justin rozmawiał z Carlem.

-I jak tam?

-Z czym?

-No z Chloe, stary czas ci się kończy, a masz dziś świetną okazję.

-Nie ma już żadnego zakładu.

-Co? Nie pękaj, na pewno ci się uda.

-Słuchaj, wycofałem się.

-Stary co z tobą? Jak nie chcesz ja mogę się za nią wziąć.

-Ten zakład to był zjebany pomysł. Jaa, chyba coś do niej mam.

-Nie gadaj, że się zakochałeś.

-A Ty wiesz jak to jest? Nie ma już żadnego zakładu, temat skończony.

-Gadasz jak .. – Carl nagle przerwał i oby dwoje odwrócili się w moją stronę. Patrzeliśmy sobie z Justinem prosto w oczy. To co usłyszałam.. byłam tylko zakładem.. nagle coś we mnie pękło, myślałam, że zaraz się rozpłaczę. Nie miałam ochoty na niego patrzeć. Wybiegłam na zewnątrz zaciągając się mocno świeżym powietrzem. Chciałam powstrzymać płacz. Wiedziałam, że to nie ma prawa być takie piękne.

-Chloe!- gdy usłyszałam jego głos ruszyłam szybko przed siebie, nie chciałam z nim rozmawiać, chciałam być sama.

_____________________________________________________

PRZEPRASZAM WAS, ŻE TAKI KRÓTKI, ALE MIAŁAM JUŻ PRAWIE KONIEC I NIE WIEM JAKIM CUDEM NAGLE CAŁY TEKST MI SIĘ USUNĄŁ. MUSIAŁAM WSZYSTKO PISAĆ JESZCZE RAZ OD NOWA I PO PROSTU NIE DAŁAM RADY, A MÓWIŁAM, ŻE BĘDZIE NAJPÓŹNIEJ WE WTOREK, WIĘC TROCHĘ GO SKRÓCIŁAM, ALE ZA TO POSTARAM SIĘ, ŻEBY NASTĘPNY BYŁ NIECO DŁUŻSZY. 

PRZEPRASZAM WAS JAK ZAWSZE JEŚLI POJAWIŁY SIĘ JAKIEŚ BŁĘDY, JAKIEGOKOLWIEK RODZAJU. POSTARAM SIĘ, ŻEBY NASTĘPNY ROZDZIAŁ, BYŁ DO KOŃCA TEGO TYGODNIA I CHYBA Z TEGO WZGLĘDU, ŻE NIESTETY ZACZYNA SIĘ ZNOWU SZKOŁA ROZDZIAŁY BĘDĄ POJAWIAĆ SIĘ CO TYDZIEŃ W WEEKEND I BĘDZIE TO CHYBA NIEDZIELA ALBO CZASAMI SOBOTA. TERAZ SĄ JESZCZE WAKACJE I TO WSZYSTKO WYGLĄDAŁO TAK, ZE DODAWAŁAM ROZDZIAŁY KIEDY MIAŁAM CZAS, TERAZ BĘDĄ ONE REGULARNIE CO TYDZIEŃ. TAKI PRZYNAJMNIEJ MAM ZAMIAR I MAM NADZIEJE, ŻE WSZYSTKO PÓJDZIE PO MOJEJ MYŚLI.

BARDZO ZACHĘCAM WAS DO KOMENTOWANIA ROZDZIAŁU, WIECIE PRZECIEŻ, ŻE TO DUŻO ZNACZY I NA WIDOK TAK MIŁYCH KOMENTARZY DOSTAJE SIĘ KOPA I DUŻO WENY. 

MIAŁAM JESZCZE COŚ PRZYGOTOWAĆ, ALE ZAJMIE MI TO WIĘCEJ CZASU, WIĘC NA PEWNO NIESTETY NIE TERAZ, ALE SIĘ ROZPISAŁAM WYJĄTKOWO. CHOĆ PEWNIE I TAK O CZYMŚ ZAPOMNIAŁAM... :)

NO, TO MAM NADZIEJĘ, ŻE ROZDZIAŁ SIĘ SPODOBA. 

ZAPRASZAM DO MNIE. ODWIEDZAJCIE MNIE NA TWITTERZE ORAZ ASKU