Rozdzial 8

-To tyle na dziś.- wysoki szatyn uśmiechnął się i skierował pilota w wbudowaną w ścianę wieżę, żeby zakończyć dzisiejszy trening. Odgarnął z czoła swoje lepiące się lekko od potu włosy, chwytając butelkę z woda stojącą pod oknem za nim.  W sali zrobiło się głośno, gdy każdy zaczął ze sobą rozmawiać, wychodząc po kolei z pomieszczenia. Naciągnęłam na ramię bluzkę odkrywającą moje ramiączko od stanika i ruszyłam w stronę ławki, na której zostawiłam swoje rzeczy. Złapałam za butelkę wody i zachłannie upiłam kilka dość dużych łyków. Moim płucom brakowało trochę powietrza, mimo to czułam, że tańcząc pozbywać się jakichkolwiek zmartwień, choć ostatnio było ich na szczęście dużo mniej. Znowu zaczęło się układać. Dzięki uroczemu blondynowi. Nie widzieliśmy się wczoraj cały dzień po powrocie z miłego weekendu. Czułam, że przez cały dzień czegoś brakowało, i była to jego obecność. A raczej jej brak. Uśmiechnęłam się sama do siebie przyłapując się na tym, że jego osoba siedzi mi w głowie.

-Naprawdę dobrze tańczysz. – odwróciłam się gwałtownie, by ujrzeć uśmiechniętą twarz szatyna, który dzisiaj prowadził nasz trening. Miał może jakieś dwadzieścia sześć lat, ciemne włosy i ciemne oczy. Uśmiechnęłam się do niego i zawstydzona założyłam kosmyk moich rozczochranych włosów za ucho. Gumka do włosów ledwo co trzymała moje spięte w koka włosy. – Cieszę się, że trafiłaś do mojej grupy. Fajnie, że będziemy mogli się nawzajem od siebie czegoś nauczyć. – dodał pocierając dłonią o swój biceps, był umięśniony tak samo jak Justin.

-Wie pan, to świetne studio. – chłopak przerwał mi, wyciągając w moim kierunku dłoń.

-Mów mi Nathan.

-Chloe.- odpowiedziałam, a on oparł się o ścianę, stojąc bokiem do mnie. Usłyszałam nagle wibracje i uciekłam wzrokiem w kierunku mojej torby. Zauważyłam, że ekran mojego telefonu się świeci. Gdy zobaczyłam na nim imię mojego chłopaka, uśmiechnęłam się sama do siebie.

-Przepraszam, muszę odebrać.

-Jasne- chłopak uśmiechnął się i odszedł w kierunku wyjścia puszczając do mnie oko. Popatrzałam na niego zawstydzona, ale szybko spuściłam wzrok skupiając się na dzwoniącym telefonie. Przeciągnęłam na ekranie zieloną słuchawkę i przyłożyłam telefon do ucha.

-Cześć.

-Cześć, piękna. – na mojej twarzy pojawił się jeszcze szerszy uśmiech. Spojrzałam w stronę Nathana i zauważyłam, że wcale nie wyszedł z sali. Stał przy wieży zmieniając w niej płytkę. Skupiłam się z powrotem na rozmowie z Justinem. – Mogę wpaść wieczorem? Właśnie zadzwonił Dylan, że przyprowadzi jakieś auto. Musze niestety popracować trochę dłużej.- poczułam w brzuchu ukłucie mówiące, że nie jestem pewna czy wytrzymam do wieczoru.

-W takim razie ja mogę wpaść do ciebie. Jeśli oczywiście chcesz.

-Chloe, doskonale wiesz, że chcę.- uśmiechnęłam się zakładając na ramię pasek od mojej torby. Przytrzymałam telefon między policzkiem a ramieniem, żeby zakręcić nakrętkę na otwarta butelkę. Ruszyłam w stronę wyjścia chwytając z powrotem telefon. – Skończyłaś już zajęcia?

-Tak, mogę być u ciebie za jakieś dwie godziny.

-Do zobaczenia, Chloe- odwróciłam się w stronę Nathana, stojąc już w progu. Podniosłam wolną rękę i pomachałam lekko w jego kierunku.

-Z kim jesteś?- Justin zapytał zaniepokojonym głosem. Zmarszczyłam brwi w reakcji na jego ton. To dziwne, że złościł się z powodu, że z kimś rozmawiam. Postanowiłam jednak to zignorować, może to ja źle zinterpretowałam jego zachowanie.

-Z nikim. – otworzyłam tylne drzwi od samochodu i wrzuciłam do środka moją torbę. – Muszę kończyć, do zobaczenia. – dodałam szybko pakując się na miejscu kierowcy.

-Do zobaczenia, skarbie. - rozłączyłam się odpalając silnik. Marzyłam teraz o chłodnym prysznicu i wskoczeniu w coś wygodnego.

***

Weszłam po cichu do jego warsztatu, rozglądając się po pomieszczeniu, w którym spędzał masę czasu. W reakcji na lekko skrzypiące drzwi Justin odwrócił się w moją stronę zatrzaskując maskę od samochodu. Uśmiechnęłam się do niego, a kąciki jego ust podniosły się znacząco w odpowiedzi. Wydawało się jakby siedział tutaj nie długo, jego ubrania były jeszcze czyste. Chwycił w dłonie szmatkę, wycierając je w nią. Podeszłam do niego a on objął mnie w pasie, przyciągając jak najbliżej do jego ciała. Stanęłam na palcach by dosięgnąć do jego ust, złączając je po chwili w delikatnym i krótkim pocałunku.

-Cześć.- spojrzał swoimi piwnymi i uśmiechniętymi tęczówkami w moje oczy.

-Cześć. - odpowiedziałam łapiąc za jego przylegającą do umięśnionego ciała koszulkę. – Może masz na coś ochotę? Mogę przygotować coś do jedzenia. – Justin uśmiechnął się szerzej sam do siebie. Zaczął zjeżdżać swoimi dłońmi coraz niżej. Złapał mnie w biodrach i bez najmniejszego nawet problemu podniósł mnie, by posadzić mnie na masce samochodu.

-Jak na razie twoje usta smakują najlepiej.- przywarł swoimi wargami do moich a ja uśmiechnęłam się wiedząc już z jakiego powodu się uśmiechał. Ten pocałunek był szybszy i o wiele dłuższy. Jego dłonie wędrowały w górę moich pleców a jego noga torowała sobie miejsce między moimi udami. Justin złapał moją dolna wargę w zęby, delikatnie ją przygryzając, by chwile później puścić i przybliżyć usta do mojego ucha. Chciał mi coś powiedzieć, ale odwrócił się gwałtownie w stronę Dylana, który znalazł się nagle przy nas. Odsunęłam rękoma od siebie Justina, opierając się o jego tors, i szybko zeskoczyłam z samochodu, poprawiając na długość swoją spódniczkę.

-Stary, Ty zawsze wiesz kiedy się wpierdolić- Dylan wyszczerzył zęby w uśmiechu na słowa Justina.

-Idę coś przygotować. – wskazałam palcem w stronę domu Justina i uśmiechnęłam się opuszczając pomieszczenie. Justin złapał mnie za rękę w ostatniej chwili i pociągnął lekko przyciągając mnie do siebie. Położył dłoń na moim policzku i delikatnie pocałował, nie zwracając uwagi na stojącego obok Dylana.

-Będę nie długo, tylko skończymy.

***

Justin

Wszedłem do kuchni, stając w progu i opierając się. Z radia leciała jakaś muzyka a Chloe stała tyłem do mnie. Mieszała coś na kuchni kręcąc tyłkiem poruszając się do muzyki. Uśmiechnąłem się sam do siebie na ten widok. Skrzyżowałem ręce na klatce piersiowej, postanawiając, że nie będę jej przeszkadzał. Miała na sobie czarną spódniczkę, a długie włosy opadały kaskadami na ramiona. Przestała nagle, gwałtownie odsuwając rękę. Wsadziła kciuka do ust, lekko go zasysając. Wszedłem do środka, a Chloe odwróciła się. Podszedłem do niej wolnym krokiem i złapałem w swoją większą, jej drobniutką dłoń. Przysunąłem  ją sobie do ust i delikatnie pocałowałem w palec, w który się poparzyła. Na twarzy Chloe pojawił się uśmiech. Przygryzła swoją dolna wargę, nie zdając sobie sprawy jak bardzo było to rozpraszające. Położyłem dłoń na jej policzku, kciukiem uwalniając z pomiędzy jej zębów zaróżowioną wargę. Złapałem ją w pasie przysuwając ją do mojego ciała najbliżej jak było to możliwe. Wplątałem palce w jej włosy, lekko zacieśniając je w jej kosmykach. Przywarłem ustami do jej dolnej wargi, lekko ją zasysając. Uśmiechnęła się kładąc dłoń na moim torsie. Zrobiłem krok do przodu, zmuszając ją, by cofnęła się do kuchennego blatu. Podniosłem ją i posadziłem na nim, stając między jej rozłożonymi lekko nogami. Całując ją, położyłem dłoń na jej lewym udzie, powoli przesuwając ją ku górze. Gdy moje palce zawędrowały pod materiał spódniczki, Chloe nerwowo napięła mięśnie nóg, ściskając mnie w biodrach. Moja ręka zatrzymała się a Chloe oderwała się od moich ust. Spojrzałem na nią, a on nerwowo się uśmiechnęła.

-Co jest?- pogłaskałem kciukiem po jej policzku, co lekko ją rozluźniło.

-Nic, po prostu.. – nie dokończyła spuszczając wzrok i przyglądając się swoim palcom. Wyczułem, w jej zdenerwowanym głosie zakłopotanie. Uśmiechnąłem się lekko i pocałowałem ją w czoło. Zastanawiałem się, dlaczego boi się mojego dotyku. Nie chciałem, żeby się przestraszyła i cofnąłem swoją rękę. Przyszło mi nagle do głowy, że ktoś kiedyś mógł zrobić jej krzywdę. Napiąłem mięśnie na tą myśl. Gdybym dowiedział się, że ktoś coś jej zrobił, czego by nie chciała, mogliby go już nie poskładać. Wycofałem się jednak nie zamierzając o nic pytać. Wiedziałem, że jeśli będzie gotowa sama mi powie. Bałem się, że mogę ją jakoś wystraszyć, a tego nie chciałbym najbardziej. Nigdy nie dałbym jej nikomu skrzywdzić. Gdy patrzałem na jej piękną twarz nie mogło do mnie dotrzeć, jak bardzo na mnie wpływa. To było nowe uczucie i do końca się jeszcze do niego nie przyzwyczaiłem. Była wyjątkowa, taka delikatna i bezbronna. Chciałem móc się nią opiekować przez cały czas. Pocałowałem ją jeszcze raz i poczułem, że znów się rozluźniła.

-Idę wziąć prysznic.- szepnąłem jej do ucha.

***

Chloe

Leżeliśmy na kanapie wtuleni w siebie. Justin jedną rękę założoną miał za głowę, drugą głaskał mnie po ramieniu. Przytulona byłam do jego prawego boku na kanapie w salonie. W telewizorze leciał jakiś film w ogóle przez nas zapomniany i wyciszony. Jeździłam leniwie palcem po jego nagim torsie. Pachniał pięknie, nadal było czuć jego żel pod prysznic. Leżał tam w samych dresach i wilgotnych jeszcze włosach.

-Wpadłem na pomysł, że moglibyśmy może gdzieś wyjechać.- podniosłam wzrok na twarz Justina, niepewną co do mojej odpowiedzi. Uśmiechnęłam się nie pewnie, a Justin kontynuował. – Na jakiś weekend. Tylko Ty i ja. – on także się uśmiechnął czekając na moją odpowiedź. – Zgadzasz się?

-Oczywiście, że tak. – Justin przeniósł dłoń na moje włosy delikatnie mnie głaskając. Nachylił się by złożyć na moich ustach pocałunek. Podciągnęłam się lekko do góry, by mieć lepszy dostęp do jego ust. Gdy zaangażowałam się w pocałunek, Justin objął mnie w pasie i pociągnął w swoją stronę, już po chwili znalazłam się pod nim. Jego wilgotne włosy opadały w dół. Łaskotały mnie gdy nachylił się, żeby mnie pocałować  pod uchem. Zaśmiałam się cicho a Justin przejechał językiem po linii mojej szczęki. Zamknęłam oczy a Justin wsadził swoją dłoń pod moją koszulkę. Na mojej skórze pojawiła się gęsia skórka gdy przejechał w górę mojego ciała opuszkami palców. Przywarł swoimi wargami do moich, wkładając w nie zachłanny język. Moja ręka szybko powędrowała do jego karku. Wplątałam palce w jego włosy, lekko ściskając. Justin wydał z siebie niski jęk mocniej podwijając moją koszulkę. Nasze oddechy robiły się coraz bardziej nierówne i nieregularne.

-Justin..- powiedziałam lekko go od siebie odpychając. Oderwał się ode mnie wpatrując się w moją twarz. Przełknęłam głośno ślinę, cały czas się w niego wpatrując. – Musze ci coś powiedzieć..- spojrzał na mnie ze strachem w oczach. Bałam się to powiedzieć, ale chciałam, żeby wiedział. Poczułam, ze zaczynam się uzależniać od jego osoby.  – Ja.. nigdy tego nie robiłam. – spojrzał na mnie szeroko otwartymi oczami. Wpatrywał się w każdy centymetr mojej twarzy. Przełknęłam ślinę, a Justin przejechał knykciami po moim policzku. Miałam wrażenie jakby poczuł ulgę, jakby spodziewał się czegoś gorszego. Przybliżył się tak, że tylko lekko potarł swoim nosem o mój.

-Poczekam, skarbie. Poczekam, aż będziesz gotowa. – złączył nasze usta w długim i romantycznym pocałunku. Za chwilę znowu leżeliśmy w siebie wtuleni.

 _______________________________________________________________________

HEJ, MAM NADZIEJĘ, ŻE SIĘ PODOBAŁO. MAM OSTATNIO TYLE NA GŁOWIE, ŻE NIE MOGĘ SIĘ SKUPIĆ NA PISANIU. CAŁY CZAS MAM PEŁNO POMYSŁÓW, ALE JAK JUŻ SIĄDĘ DO PISANI, TO NIE WIEM CO WYKLIKAĆ.

SORKI JAK ZAWSZE ZA BŁĘDY.

PROSZĘ O ZOSTAWIENIE KOMENTARZA, JESTEM WAM ZA NIE BARDZO WDZIĘCZNA, I POSTARAM SIĘ NA KAŻDY ODPOWIADAĆ, TAK JAK TO ZROBIŁAM POD POPRZEDNIM ROZDZIAŁEM. NO BO PRZECIEŻ TO DZIĘKI WAM TEN BLOG MA JAKIEKOLWIEK WYŚWIETLENIA. z GÓRY DZIĘKUJE ZA KAŻDY KOMENTARZ, ZA KAŻDE WEJŚCIE TUTAJ, ZA KAŻDE MIŁE SŁOWO I ODWIEDZENIE MNIe NA TT LUB ASKU. 

ILYSM <3

WPADAJCIE:

ASK

ORAZ 

TWITTER